I hab koan Muater mehr,
und a koa Vater mehr,
koa Schwester, Bruader
und koan Freund.
Bin ein verlassnes Kind
so wi da AlmaWind,
i bin der Weltverdruss,
so hams mi gnennt.
I soll mi lustig fühln,
und soll zum Tanz aufspüln
i bin ja nur a Musikant.
Der oane kränkt sie z'Tod,
der andre schindt si wund,
wer oamal herzkrank is,
wird niamma g'sund.
Und weil mi koana mag,
greif i zum Wanderstab,
und wandre in die Welt hinaus.
Ihr Berge himmelhoch,
euch Täler Grüß ich noch.
Das war der letzte
Gruß vom Weltverdruss.