Die Liab is a Båch, rinnt ma überall nåch,
|: Kånn di går nia vergessen, ob i schlåf oder wåch. :|

San oft beinaund g'sessn, bis sich d'Vögerl håb'n grührt.
|: Wårst scho längst über's Bergl  hob deine Busserl nu g'spürt. :|

Und die Liab is vergången, wia da Taub in der Friah,
|: Aus'n Herzen vergessen, åber kann i di nia! :|

Und die Liab is geblieb'n, is no allweil so scheen.
|: Liaber Hergott i bitt' di, låss sie allweil besteh'n. :|