Im Frühjahr, waun's grean wird, då geht åll's der Höh' zu,
då geht åll's der Höh' zua, då geht åll's der Höh' zua,
bleibt kein Vogerl bei der Niada und koa lustiger Bua,
und koa lustiger Bua, in der Fruah.

2. Gehst auffi über d’ Ålma, schaust åba ins Tål,
schaust åba ins Tål, schaust åba ins Tål,
und tuast a wenig singa, des gibt an schen Håll,
des gibt an schen Håll – im Tål.

 

3. Die Sunn die geht unter, der Mond scheint herauf,
der Mond scheint herauf, der Mond scheint herauf,
Und's Diandl is  munter, drum måcht's eahm gschwind auf,
drum måcht's eahm gschwind auf, bei da Nåcht